Zwarte zaterdag

Vrijdag 25 Juli.

Vanavond hadden we om 19.00 uur nog een uitcheck van een gezin dat een dag eerder dan gepland wilde vertrekken, geen probleem voor ons; het ging weliswaar niet in overleg maar werd ons gewoon meegedeeld. Maar goed, wij zijn flexibel. 

We waren nog geen 2 minuten (!)  bezig met de inspectie of mevrouw zei ons dat zij nog nooit had meegemaakt dat een tent zo grondig werd geinspecteerd en dat dat haar een naar gevoel gaf en zich voor kan stellen dat dit bij meer mensen zo was. Ze ging het dan ook op de website aangeven in de beoordeling, zei ze. Enig verweer van onze kant ("daarom trof u het ook zo schoon aan mevrouw" en "we willen graag de volgende gast ook een schone en complete tent aanbieden" ) kwam niet bij haar binnen. Ze vertelde dat ze zelf een zaak hebben en dat je de juiste balans moet vinden.

Toen we haar vroegen de vieze vuilnisemmer nog even schoon te maken en haar het in de binnentent gevonden muntgeld(!) terug gaven was  haar frustratie compleet. (de familie arriveerde trouwens om 10.00 uur in de morgen op de aankomstdag, zetten een partytent op ondanks onze opmerking dat dat niet is toegestaan, brak een afwasblik doormidden (" dat was al zo" ), maar dat allemaal terzijde.

Wij denken trouwens maar zo: Liever een paar klachten dat we te grondig inspecteren dan heel veel klachten dat de accomodatie niet schoon is.

 

Direct na deze vervelende uitcheck hebben we onze wandelschoenen aangetrokken en zijn we een flinke wandeling gaan maken waarin we eens goed met elkaar in gesprek zijn gegaan. Is dit nu wat we willen? Heeft ons (Rent a Tent) avontuur ons tot nu toe gebracht wat we ervan verwacht hadden?  We kwamen al wandelend tot de conclusie dat we op dit moment niet objectief zijn. We zitten midden in het hoogseizoen, en de impact van de vervelende ervaringen is bij ons groot maar niet realistisch. We zijn ervan overtuigd dat de grootte van de camping, het forse aantal accomodaties en het gemiddelde sociale niveau van de campinggasten op deze camping debet is aan onze negatieve ervaringen.

Later dit jaar zullen we de vraag en onze eindconclusie voor onszelf maar ook via dit blog beantwoorden.

Zaterdag 26 Juli.

Vandaag wordt de druktste dag van het seizoen voor ons wat betreft vertrekkers en aankomers, verwachten wij. (11 wisselingen).

Vanaf nu is het ook alleen maar uit-en-in op dezelfde dag omdat alle accomodaties geboekt zijn.

De uitchecken gingen, zoals gewoonlijk, varierend van uitstekend tot zeer slecht. Sommige gasten hebben hun accomodatie perfect en schoon in orde, en anderen geven aan dat ze het niet schoner kunnen krijgen. Onzin, alles is mogelijk, maar je moet er wel even voor gaan. Een meneer was ervan overtuigd dat de vouwstoelen bij oplevering ook buiten stonden en daarom heeft hij ze ook maar buiten laten staan, uiteraard onder de modder. Ook zijn er altijd een aantal bij die menen zich niet aan de afgesproken tijd te hoeven houden. Ze willen bijvoorbeeld graag als eerste om 08.00 uur vertrekken en als we dan op de afgesproken tijd komen, krijgen we te horen dat ze nog niet klaar zijn of zitten ze nog te ontbijten. Wij vertrekken dan weer naar de volgende uitcheck en komen op een later tijdstip terug. Het komt voor dat ze dan even op ons hebben moeten wachten en dat lokt weer boze reacties op; je kunt het hoe dan ook niet goed doen. 

Na alle uitchecken hebben we tussendoor ook nog een koelkast gerepareerd en een koelkast omgewisseld, twee tenten van vroegvertrekkers schoongemaakt. (die 20 euro is echt een wassen neus, tenten van vroegvertrekkers zijn bijna nooit goed schoon) en de overige accomodaties die wel in orde waren ge-finetuned.

Om 13.00 uur zijn we gaan lunchen. We doen dat op drukke dagen buiten de camping in de vorm van een  picknick, omdat we anders 12 uur achtereen in touw zijn zonder onderbreking. Bij terugkomst om 14.00 uur stond het  natuurlijk zwart van de nieuwe gasten voor de receptietent en de nieuwkomers gunden ons geen tijd meer voor het op orde brengen van de receptie- en partytent voor de ontvangst. Gasten waren zelfs al onderling aan het ruzieen wie er het eerste aan de beurt was. We deden de incheck apart van elkaar, zodat  we de aankomers snel naar hun accomodatie konden brengen. Dat ging uitstekend, snel en soepel. De meeste gasten willen hun drankje en welkomstwoord niet, ze willen zo snel mogelijk naar hun accomodatie. (nog in de stress-modus?)

Natuurlijk is er altijd een gast die na 17 uur komt (zonder te bellen) dus wachten moet je toch.

De laatste gast was redelijk op tijd binnen (18.15 uur) maar daarmee was onze werkdag nog niet ten einde. Nog een klacht over de vervangen koelkast (stond kennelijk nog niet lang genoeg rechtop) en een gasfles vervangen maakte dat onze werkdag er om 8 uur  opzat. Precies 12 uur in touw geweest vandaag. Vroeg naar bed voor nog zo'n dag morgen (zondag).

Zondag 27 Juli.

Vandaag 9 vertrekkers en aankomsten, wat het totaal aantal wissels dit weekend op 23 maakt. Sinds 3 Juli hebben we elke dag wel aankomsten en/of vertrekken en dat gaat nu zo door tot einde seizoen op 30 augustus. We hebben dus geen enkele dag helemaal vrij en de gelegenheid om even afstand te nemen. Dat valt ons tegen; vanuit een baan waarin we vanaf vrijdagmiddag tot maandagmorgen weekend hadden, zijn we nu elke dag wel gebonden aan verblijf rn werken op de camping. Jammer dat we niet een keer een hele dag weg kunnen zijn en altijd de tijd in de gaten moeten houden.

Hoe dan ook, het liep vandaag als een trein. Alle accomodaties waren goed schoongemaakt en we hadden geen lastige check-outs. De aankomers volgden elkaar ook goed op (met alleen onderlinge ruzies wie het eerst aan de beurt was) en om 17.00 uur was iedereen binnen en ingecheckt.

We hebben in het afgelopen (drukke) weekend gelukkig ook veel leuke reacties gehad. Gasten bedankten ons bij de uitcheck voor de ontvangst en gastvrijheid en glunderden als we hen een complimentje gaven over hoe schoon en netjes zij hun accomodaties weer aan ons overdroegen. We moeten duidelijk nog leren om de (weinig) negatieve ervaringen snel te vergeten en de (vele) positieve ervaringen te koesteren.

Heimwee.

We zijn nu ruim 13 weken onderweg en kijken nu toch wel uit naar het einde van het seizoen (nog een week of 5). 

We missen de kids, huis en haard en onze kat Tommie. Vooral Erik begint nu heimwee te krijgen. Hij mist zijn muziekstudio, scooter, vijver, nieuwe nog ongebruikte douche  en open haard. Nog even volhouden dus.

Voor de 3e keer bezoekt het cricus de camping. De leeuwen hebben de vrachtwagens nog geen enkele keer verlaten , ook niet bij een voorstelling. Ziet er erg zielig uit. Zou de dompteur ziek, aangevallen of  ontslagen zijn?

Opmerkelijk.

Een gast kwam vragen of er een toiletgebouw met WC brillen was, omdat zijn dochtertje absoluut niet op een WC zonder bril wilde zitten en hij dus een groot probleem voorzag voor de komende twee weken. Helaas zijn er op Chalain geen WC's met brillen. Toen ik hem een paar dagen later vroeg hoe het ging, vertelde hij dat ze het probleem hadden opgelost door bij de plaatstelijke Bricomarche (Franse Gamma) zelf een WC bril  aan te schaffen. De overbodige bevestigingsmaterialen hadden ze er afgemonteerd en dochterlief nam bij elk toiletbezoek de WC bril mee, verstopt in een boodschappentas.

We hebben een groot gezelschap (2 volwassenen, 9 jongeren en 2 labradors) gehuisvest in twee tenten. We denken dat het een soort groep is van jongeren met wat bagage met twee begeleiders. De plekken waar ze staan zijn door de regenval erg drassig geworden. We hadden al extra groente matjes bij de ingang neergelegd, maar die houden het water niet tegen. In plaats van te komen klagen bij ons, hebben ze zelf een oplossing bedacht: Er ligt nu een keurig geplaveid straatje van verzamelde natuurstenen voor beide tenten, welke bijna kunstig zijn neergelegd. (we vroegen ons af of dit een opdracht was en bij hun "programma" hoorde).  Toen Erik een compliment gaf over de oplossing, zeiden ze " Ach, we zijn wel het een en ander gewend hoor". Zo zie je maar weer, er zijn gasten die bij het minste of geringste komen klagen en een oplossing van ons verwachten, en er zijn gasten die zie je hun hele verblijf niet en zijn zelfredzaam. Een gebroken wijnglas werd tussendoor keurig gemeld en afgerekend en ook van de stofzuiger werd gretig gebruik gemaakt. We zijn benieuwd naar de uit-check.

Drinkwater.

Regelmatig krijgen we de vraag of het water uit de kraan gewoon kan worden gedronken. Waar komt het idee dat het drinkwater in Frankrijk kwalitatief niet goed zou zijn toch vandaan? Frankrijk is een beschaafd westers land. Wij komen al 40 jaar in Frankrijk en zijn nog nooit ziek geweest van het drinkwater. De kwaliteit van het water in de Jura is een van de beste van Frankrijk. Toch laten de meeste Nederlanders zich gek maken door elkaar en slepen de flessen water massaal uit de kampwinkel, die er wel bij vaart.

In de (open) keuken van de gigantische snackbar staat een kok die een griezelige gelijkenis vertoond met de Zweedse kok uit de Muppet show (smoezelige koksjas aan en vieze theedoek over de schouder. Deze (aardige) meneer heeft ook nog een tik: hij maakt continue een kauwende beweging. Dat viel ons direct op en ongemerkt ga je er op letten elke keer als je er langs loopt tijdens onze avondlijke rondje. In het begin dachten we nog dat hij op een frietje of zoiets aan het kauwen was, maar dat is niet zo. Ineens viel ons een keer op dat hij het niet meer deed (zou hij er iets van te horen hebben gekregen?), maar een paar dagen later toch weer. Het heeft volgens ons te maken met hoe druk het is. Als het heel druk is doet hij het weer (waarschijnlijk de opmerking om het niet meer te doen vergeten door de drukte). Toen we gisterenavond weer langsliepen keek hij ons indringend aan; waarschijnlijk heeft hij in de gaten dat we hem bekijken. Een gast kwam bij ons zijn beklag doen over de kwailteit van de snackbar. De pizza's waren niet te eten en achter in de keuken stond een kok die gewoon van de frietjes aan het snoepen was; wij weten wel beter.

Bijschrift foto: In de rij voor de snackbar.

Deense gasten kwamen bij ons na een week regen klagen dat hun voorgan gers met een kat in de tent moeten hebben gezeten, want de tent stonk naar kattenpies. Hij wilde graag dat wij het groene tapijt uit de tent zouden halen (in de regen) en zouden reinigen om de vieze lucht waar hij misselijk van werd te verdrijven. Hij vertelde er uitdrukkelijk bij dat wij daarbij geen chemicalien zoals deodorant of  luchtverfrisser mochten gebruiken. We vertelden hem dat de reuk werd veroorzaakt door de vele regenval en condens (hij had zijn kacheltje continue op max stand staan met alle ramen dicht), en dat de lucht nu eenmaal te wijten was aan het weer en het leven in de natuur.

Een (niet Rent a Tent) gast vroeg of ze onze stofzuiger mocht lenen om hun eigen tourcaravan te zuigen. Deze caravan moest naar de stalling in Frankrijk en ze had geen zin om vanuit Nederland een stofzuiger mee te slepen. Hoever moet onze dienstverlening gaan? U kunt zelf invullen wat ons antwoord was.

Sanitair.

Een veel gehoorde klacht en opmerkingen gaan over het sanitair op camping Domaine de Chalain. Gasten snappen dat wij geen invloed hebben over de staat van het sanitair en de schoonmaak, maar willen (begrijpelijk) wel hun ervaringen aan ons kwijt. Natuurlijk hebben wij ook een oordeel over de sanitaire voorzieningen, maar blijven wij neutraal en geven onze mening daarover niet. Het geeft ons wel te denken als gasten aangeven dat zij vanwege het sanitair vroegtijdig vertrekken of besluiten om hier niet meer terug te komen. Laat ik het zo zeggen, wij zijn blij met ons eigen sanitair in onze camper.

Komen en gaan

Hoogseizoen.

Vanaf afgelopen weekend zitten we zo goed als vol in zowel de tenten (27) en mobil homes (10).

Het weer is al een week uitzonderlijk slecht, het regent eigenlijk aan een stuk door.

Normale hoeveelheid neerslag voor de maand Juli is 31-60 mm, op moment van schrijven van deze update (13 Juli) is er al meer dan 160 mm gevallen.

Erg sneu voor de gasten die juist in deze periode geboekt hebben. Het is bijzonder om te zien hoe verschillend de gasten met het teleurstellende weer omgaan. Er zijn er die vrolijk en optimistisch blijven en er het beste van maken. " We zijn nu eindelijk als gezin eens dicht bij elkaar, straks als we thuis zijn vliegt iedereen weer zijn eigen kant op". Gasten maken uitstapjes, genieten van de mooie Jura en gebruiken de tent voornamelijk als slaapplaats. Maar het slechte weer beinvloed bij de meeste gasten toch wel hun humeur. We hebben veel gasten die het voor gezien houden en vroegtijdig vertrekken. We hadden zelfs een familie die het na 2 dagen al voor gezien hield in hun mobil home!

Jammer is het dat gasten het slechte weer soms op ons afreageren.

Verreweg de meeste gasten zijn leuk en enthousiast over onze ontvangst en begeleiding. Omdat er zoveel gasten zijn, kom je er niet onderuit dat er af een toe een tussenzit die, laten we maar zeggen, meer aandacht nodig heeft en onaardig doet. Afgelopen week hadden we een hele kluif aan een gezin van wie de kuip van het woongedeelte van de tent op een waterbed leek. Binnen in de tent was het droog (dankzij de kuip) maar inderdaad was lopen in de tent oncomfortabel door het moeras eronder.

In overleg met de gast en Rent a Tent van alles aangeboden, zoals omboeking naar een mobil home met een geringe bijbetaling, gratis verplaatsing naar een andere tent, maar niets deugde. Uiteindelijk (nadat we ca 8 uur voor hun bezig waren geweest) deugde er van ons als gastechtpaar ook niets meer.  

In de rij voor de bakker.

De vertrekken.

Het valt ons op dat gasten te pas en te onpas willen vertrekken zonder rekening te houden met onze planning. Het gebeurt dat mensen op het raam kloppen en zeggen dat ze direct willen uitchecken. Wij hebben dan maar te luisteren en voor ze klaar te staan.

In de reguliere vertrektijden van 8-10 uur maken wij een planning in overleg met de gasten waarop men wenst uit te checken. Het komt vaak voor dat men, ondanks de afspraak, niet klaar is voor vertrek.

Op drukke uitcheckdagen (10-15 vertrekkers) schuift men dan automatisch op naar het eind omdat we de gasten die wel op de afgesproken tijd klaar staan niet te frustreren. Dat levert boze reacties op. Soms gaat het zelfs zo ver dat men gewoon weggaat en de borg maar voor lief neemt. Voor ons betekent dat extra werk, omdat we niet hebben kunnen inspecteren en het schoonmaakniveau niet naar de norm is.

De aankomsten.

De meeste mensen komen buiten de aangegeven aankomsttijden van 15-17 uur. Een enkeling belt ons als ze vertraagd zijn, maar het is meer de gewoonte dat men helemaal niets laat horen en soms om 22.00 uur nog wil inchecken. Dat maakt dat we lange dagen maken.

De inspecties.

Wij willen elke gast een perfecte accomodatie aanbieden die zo schoon is dat men het gevoel heeft de eerste gast in een tent of mobil home te zijn.

Vanwege het grote aantal eenheden dat wij beheren moeten wij er strikt op toezien dat er wordt schoongemaakt volgens de regels op de instructiekaart. Wij hebben geen tijd voor schoonmaak. Als we dat niet doen zakt het niveau van schoonmaak in, en dat willen wij de komende gasten niet aanbieden. Het komt dus voor dat we gasten bij de uitcheck vragen of ze een aantal zaken nog wat beter willen schoonmaken. Dat maakt ons niet populair en de vriendelijkheid van deze gasten neemt dan snel af. Toch doen we het, omdat de volgende gast ook graag in een schone tent of stacaravan wil komen.

De klus

We zijn nu ruim over de helft en kunnen al wel zeggen dat de klus groter is dan gedacht. Werkdagen van 12 uur zijn geen uitzondering en door het grote aantal accomodaties die we met ons beiden moeten beheren, beginnen we toch wel vermoeid te raken. We hebben geen dag vrij, want elke dag zijn er wel vertrekken en aankomsten, soms wel meer dan 25 op een dag. En dan nog de nodige incidenten oplossen, zoals toiletbrillen weer plaatsen, koelkasten en geijsers repareren, lampen vervangen of repareren, gasflessen vervangen en ga zo maar door. Ook hebben we veel aanloop van gasten, ook van de andere touroperators, want wij spreken gelukkig Nederlands en dat is bij de concurrent niet zo. Het lijkt op een full time baan en dat is juist wat we niet meer wilden. In onze eindevaluatie zullen we dit zeker mee laten wegen.

De Tour de France.

Op 16 Juli kwam de Tour door Doucier. Omdat de weg naar de camping volledig was afgesloten tussen 12 en 16 uur konden wij ook rustig gaan kijken omdat de aankomsten toch niet de camping konden bereiken.

De reclamekaravaan die altijd de renners voorafgaat, is een opmerkelijk gebeuren. Het gedrag van mensen verandert als vanuit de reclameauto's petjes, sleutelhangers, haribo en allerlei andere prullaria wordt gegooid.

Naast ons stond een dame op leeftijd die als een bezetene aan het rennen en graaien was. Toen ze samen met een jongetje uit het gezin van een van onze gasten naar een sleutelhangertje aan het sprinten was, duwde ze het jongetje ruw aan de kant die hierdoor hard ten val kwam op het grind. Een bebloede knie en een huilend kind en boze vader was het gevolg.

Vanaf dat moment zijn wij ook bij die vrouw gaan graaien en hebben onze buit in zijn geheel aan dat jongetje gegeven. 

De renners passeerden ons in nog geen 30 seconden.

Ongenode gast.

Wij doen de avond voor aankomsten altijd nog een ronde voordat de gasten de volgende dag aankomen voor een finetuning. De koelkast gaat aan, de laatste dode insecten halen we van de meubels en het groene tapijt en links en rechts gaat er nog een doekje over heen. Dat is het dan, de accomodatie is klaar.

Toen Erik op een drukke zaterdagmiddag gasten naar hun tent wilde brengen, viel direct al op dat er iemand in de tent moest zijn geweest, omdat de deur er anders uitzag en de gordijntjes dicht waren. Bij binnenkomst in de tent bleken er allemaal spullen te liggen en het tapijt was een puinhoop. Snel de rits dicht voordat de gasten het zagen, en verteld dat er een probleem was met de accomodatie dat eerst hersteld moest worden. Terwijl we nog even stonden te praten verscheen er ineens een buitenlandse man uit de slaaptent die geen moderne taal sprak. Erik sommeerde de man om direct de tent te verlaten wat pas na enig aandringen lukte. Direct via de receptie de Gendarmerie gebeld, die er snel was en de man die iniddels de benen had genomen rennend in het bos achtervolgde. Midden in onze drukke aankomstenmiddag moesten we dus de hele tent schoon en fris maken. De gasten namen het gelukkig sportief op en gingen lekker uit eten. 's Avonds nog even bijgepraat en alles was opgelost. De spullen die de man had achtergelaten leken te zijn gestolen, wij hebben ze achtergehouden voor het geval de politie er nog op terugkomt. 

Zonsondergang Lac de Chalain.

Gewoon, omdat het zo mooi is.

Hoogseizoen en regentijd

Zaterdag 5 Juli.

Het hoogseizoen is definitief begonnen: we hebben vandaag en morgen 25 aankomsten, waarmee we op enkele tenten na helemaal volgeboekt zijn. De tenten worden de komende dagen nog bezet.

Zaterdagmorgen hadden we eerst nog een aantal vertrekkende gasten, van wie de accomodaties 's middags al weer bezet zouden komen. Het is dus zaak om dit soort dagen goed te plannen, en onze tijd nemen om alles klaar te maken voordat de nieuwe gasten erin komen. Ook onze lunch moet doorgaan, en dat is best lastig als je ziet dat om 10 uur de eerste gasten alweer zijn gearriveerd en je direct aanschieten zodra je je in de buurt van de receptietent bevind.

We hebben er geen enkele moeite mee om vroege gasten voor 15 uur in hun accomodatie toe te laten als we klaar zijn, maar in het hoogseizoen is dat niet te doen. Als je 10 accomodaties wilt fine-tunen ben je zo een paar uur bezig, en we hebben maar van 10-15 uur de tijd daarvoor, waarin we ook nog moeten zien te lunchen. (De hoofdmaaltijd schiet er meestal sowieso bij in omdat het meestal wel tot na achten duurt voor alle gasten er zijn).

Als we klaar zijn met de voorbereidingen gaan we naar de receptie en dan is het nummertjes trekken geblazen.

Alle 25 gasten zijn goed binnengekomen en het echte werk kan nu gaan beginnen.

Moeilijk.

Nu er veel gasten zijn zien we natuurlijk ook veel tijdens ons dagelijks avondrondje over de camping. 

We zijn flexibel in alle redelijkheid, maar als we dingen zien die echt niet kunnen spreken we mensen er op aan. Dat is soms best lastig, want het wordt je meestal niet in dank afgenomen. Voorbeeld: Een jong stel had bijna de hele inventaris van een stacaravan buiten liggen. De baby lag in het gras te spelen op een dekbed van Rent a Tent zonder hoeslaken er om. Daarop aangesproen, reageerde de moeder verontwaardigd dat zij jurist is en niet door ons op regeltjes gewezen wilde worden."Ik vind dat het wel mag". Een half uurtje later kwam zij ons met de inventariskaart in de hand erop wijzen dat er heel veel zaken ontbraken in de stacaravan. Toen wij haar hadden uitgelegd op welke plaats de "ontbrekende"  spullen lagen en dat samen met haar hadden gecontroleerd, bond ze een beetje in. De dag erop stond alles nog steeds buiten in de regen, inclusief de stoelen waar de kussens nog op lagen. We houden ons hart vast voor de eindcontrole.

Dit is wel een lastig onderdeel, maar we merken dat het ons steeds makkelijker afgaat; Als we niet streng maar eerlijk zijn, halen we onszelf een hoop extra werk op de hals, en in alle redelijkheid mag je verwachten dat gasten zorgvuldig omgaan met de spullen van Rent a Tent.

Regentijd.

Na een zonnige en warme Juni-maand is, tot spijt van alle nieuwe gasten, nu een periode aangebroken  met regen. En als het in de Jura regent, dan regent het ook; veel, hard en langdurig. Na twee dagen regen hielden de eerste gasten het al weer voor gezien en verlieten vroegtijdig (nog 6 dagen te gaan!) hun stacaravan om of naar het zonnige zuiden of naar huis te gaan.

De eerste gasten hadden hun stacaravan keurig schoongemaakt, bij de tweede was het niet schoon.

Toen we mevrouw er op wezen dat we daar niet mee akkoord konden gaan, zei ze dat ze geen zin had om alles alsnog te reinigen, maar dat ze 50 euro schoonmaakkosten belachelijk vond. We vertelden haar dat daar geen discussie over mogelijk is en gaven haar nogmaals de keus om het zelf te doen. Ze zei dat ze er geen uur meer bezig wilde zijn en dat haar man met de kindjes in de auto zaten te wachten. Heel vervelend, maar we schatten het op zeker anderhalf uur werk met zijn zijn tweeen om de mobil home weer spic en span te krijgen. Uiteindelijk verzuchtte ze dat ze dat niet wilde en vertrok een stuk minder vriendelijk dan 10 minuten ervoor. Werk voor ons dus, het is niet anders.

Gelukkig waren wij het er allebei over eens dat de stacaravan niet aan de volgende gasten verhuurd kon worden zonder dat we er eerst mee aan de slag zouden gaan.

Hoogseizoen plaatjes.

In Frankrijk mogen er gewoon nog circusdieren worden gebruikt.

Dit circus had wat lama's en leeuwen. Erg triest om te zien welk leven de dieren hebben. Ze zitten in grote vrachtwagens waar ze niet naar buiten kunnen kijken en af en toe hoor je wat klagelijk gebrul uit de wagens komen. Alleen tijdens de voorstelling mogen de beesten hun hok even verlaten om daarna direct weer opgesloten te worden.

Elke dag door de week is er nu animatie. De avonden beginnen om 17.30 uur met dansen in het zwembad, gevolgd door " Chaly-dance" om 20.30. Daarna is er een band, karaoke, variete, goochelshows en meer voorstellingen. Alles gaat natuurlijk met het nodige geluid gepaard. Om 22.30 uur is het altijd afgelopen en is het stil, dat valt ons erg mee.

Over de helft.

Inmiddels zit onze klus er alweer voor meer dan de helft op. Nog een week of 8 en dan zit het seizoen er op. De tijd vliegt voorbij. Dat is ook wel verklaarbaar, elke dag hebben we wel werk te doen en we moeten echt plannen en prioriteren om de juiste dingen op het juiste moment te doen. Een tussentijdse evaluatie leert ons dat het meer werk is dan we vooraf gedacht hadden. Niets mis mee, we zijn allebei graag bezig, maar van hardlopen en pianospelen komt niets terecht.